แคดเมียม เป็นธาตุเคมี มีสัญลักษณ์ Cd และเลขอะตอม 48 มีคุณสมบัติเป็นโลหะอ่อนสีขาวเงิน มีลักษณะทางเคมีคล้ายคลึงกับโลหะคงตัวอื่น ๆ ความเข้มข้นเฉลี่ยของแคดเมียมอยู่ระหว่าง 0.1 ถึง 0.5 ส่วนต่อล้าน (ppm) ถูกค้นพบในปี 1817 โดย Stromeyer และ Hermann ในประเทศเยอรมนี
แคดเมียม เป็นสารเคลือบที่ทนต่อการกัดกร่อนบนเหล็ก และสารประกอบแคดเมียมถูกใช้เป็นเม็ดสีแดง สีส้ม และสีเหลือง เพื่อใช้ทำแก้วสี และเพื่อทำให้พลาสติกคงตัว
แคดเมียมเป็นโลหะไดวาเลนต์สีขาวเงินที่มีความอ่อนนุ่ม อ่อนตัวได้ และเหนียวได้ มีความคล้ายคลึงกับสังกะสีหลายประการแต่ก่อให้เกิดสารประกอบเชิงซ้อน แคดเมียมแตกต่างจากโลหะอื่น ๆ ส่วนใหญ่ตรงที่มีความทนทานต่อการกัดกร่อนและใช้เป็นแผ่นป้องกันโลหะอื่น ๆ ได้
โดยทั่วไปการใช้แคดเมียมจะลดลงเนื่องจากเป็นพิษ (ระบุไว้โดยเฉพาะใน European Restriction of Hazardous Substances Directive) แคดเมียม ไม่ละลายน้ำและไม่ติดไฟ อย่างไรก็ตามหากอยู่ในรูปผงอาจลุกไหม้และปล่อยควันพิษได้
ที่มา : Wikipedia